Bakken en braden aan Venice Beach

Deze ochtend zijn we opgestaan met het bericht dat Latoya op het vliegtuig zat… maar Greg niet, door een negatief advies over zijn rug van de dokter kon hij niet vertrekken. We zijn heel verdrietig voor Greg, maar toch ook blij dat Latoya besloten heeft te komen (eigenlijk Greg in haar plaats, want ze kon niet kiezen). Ondanks dat we nu 1 iemand zullen moeten missen gaan we er toch het beste van proberen maken.

We zijn vervolgens met de auto naar Venice beach vertrokken, dit was toch ruim een uur rijden met dank aan de files. Aan het strand waren verschillende grote ‘public parkings’ die de indruk gaven dat je nergens anders zou kunnen parkeren. Een plaatsje op zo een parking kost $30, dit zagen we toch niet zitten, dus reden we een paar straatjes in, en ja hoor, zonder problemen konden we ons ergens gratis parkeren, tevreden dat we maar eventjes $30 uitgespaard hadden (die Amerikanen proberen echt overal geld uit te slaan) trokken we richting het strand waar we fietsen huurden om zo met de fiets verder te gaan tot Santa Monica.

In Santa Monica parkeerden we onze fietsen en hebben dan het Pacific Park verkend. Dit is een pretpark op een pier, typisch Amerikaans en een echte belevenis, alle attracties zitten super dicht op elkaar gepropt en lopen door elkaar. Zoiets kom je niet in België tegen.Op deze pier kwamen we ook het eindpunt van Route 66 tegen, of het beginpunt het is te zien hoe je het bekijkt.

We sprongen weer op onze fietsen, reden nog wat rond en legden ons uiteindelijk voor een uurtje of 2 aan het strand. Rond 16u trokken we langs de kraampjes en boetiekjes terug naar de fietsenverhuur. Zwervers dat er langs de baan zaten! Niet normaal, we wisten niet waar kijken.

Na onze fietsen terug ingeleverd te hebben vertrokken we richting luchthaven, na even zoeken op welke parking we moesten zijn hebben we toch de juiste terminal gevonden.

En dan om 18u was ze daar! Ons Latoya kwam met haar valies de luchthaven uitgewandeld, na een lange reis van 10 uren die ze alleen heeft moeten afleggen.

Na wat traantjes bij iedereen hebben we haar valies in de auto geladen en vertrokken richting ons hotel. We gaan nu samen frietjes gaan eten in de Shake Shack. Deze hamburgertent kennen we nog van uit New York, we voelen een traditie bloeien, helaas… het is Mexicaans geworden, De Shake Shak is blijkbaar niet meer open, failliet?  Na enig opzoekwerk bleek dat het een nieuwe is die nog moet openen.