Joshua Tree & Ghost Town

We ontwaakten deze ochtend met een vreemde automatische melding op de gsm van Latoya en papa. ‘Dust Blizzard, avoid traveling’. Even lichte paniek, maar gelukkig hadden ze deze algemene mededeling rond 2u ‘s nachts gekregen. Met een klein hartje openden we onze deur om het weer te bekijken, en inderdaad, waar we gisteren stralend blauwe zon zagen, was nu enkel een grauwe gele lucht te zien. Het zwembad had een hoopje zand bijgekregen, de auto zat onder het stof en op de baan zag je sporen van auto’s in de baan, alsof er een dun laagje sneeuw lag, maar dan van rood zand.

Onder de indruk van al dat zand om ons heen hebben we onze auto terug ingeladen en gingen de baan op. We maakten een tussenstopje in het warenhuis voor een ontbijt on the go en gingen richting Joshua Tree. We hadden gisteren onderweg een bordje zien staan naar dit park en hadden wat opzoek werk gedaan. Het zou naar het schijnt de moeite zijn. Onderweg zagen we telkens enkele brievenbussen op een rijtje staan, maar huizen zagen we niet…. blijkbaar hebben de mensen hier wel een héél lange oprit.

Rond 11u kwamen we aan in Joshua Tree, het kwik was alweer naar een goede 37°C gestegen en de lucht was helder blauw. Dat beloofde puffen en zweten te worden. Joshua Trees zijn schattige kleine cactusachtige boompjes die over heel het park tussen de rotsen groeien. In het park zelf was het héél rustig, in vergelijking met Yosemite was het er leeg. We reden langs een route en bezochten Keys Point, waar een prachtig uitzicht was, we bleven hier wel niet te lang, want de dorstige bijen zaten ons een beetje achterna, ze komen namelijk naar de koelte van de airco en flesjes water. Rond de geparkeerde auto’s vlogen snel 10tallen bijen. (Latoya zat in geen tijd terug in de auto, met de deuren zo snel mogelijk achter haar dicht).

We reden verder de route af en stopten aan campground Jumbo Rock. De naam zegt het zelf… hier waren gigantische rotsen te zien overal waar je keek! Vanaf daar zagen we een bordje met een trail richting ‘Skull Rock’. Dit is de bekendste rots van het park, in de vorm van …. je raadt het al … een schedel. Na een kwartiertje wandelen kwamen we toe aan de rots. En wat zagen we… je kon er ook met de auto heen, maar ja, het was gelukkig een mooie en leuke wandeling. Na wat op de rotsen te klimmen, de Skull Rock te bewonderen, de nodige fotoshoot en de wandeling terug trokken we verder door het park.

Onze laatste halte in het park zou Cactus Garden worden. Dit lag een beetje uit de baan, maar voor Latoya haar lichte cactusobsessie wilden we graag een omwegje maken. En wauw wat een cactussen waren dat! Zo ver als je kon kijken stonden overal cactussen. Niet de grote lange groene cactussen zoals in de films, maar schattige fluffy (en erg stekelige) exemplaren.

Tegen 13u30 lieten we Joshua Tree achter ons en gingen we richting Las Vegas, onze slaapplaats voor vannacht. Onderweg kwamen we in een regenbui(!!!) terecht, waarbij de temperatuur meteen naar 21 graden zakte en na de regenbui in 10 minuten terug naar 40 graden steeg. We kwamen ook nog enkele windhozen tegen en hoorden wat onweer in de verte, wat een vreemde weerstoestanden waren dat vandaag! We besloten dan maar onze picknick in de auto op te eten.

Plots zagen we een bordje met ‘Ghost Town’ op. Dat leek ons wel leuk en dus namen we de afslag richting Ghost Town.  3 mijl verder lag het oude zilvermijn dorpje uit 1881. Dit was volledig gerestaureerd en zit nu vol met winkeltjes en restaurantjes. Op zich wel een beetje jammer, want zo is het idee van een echte ghost town wat vervlogen. Maar toch, we kregen een goede indruk van hoe het leven vroeger moet geweest zijn in zo een stadje.

Tegen 19u kwamen we aan in Las Vegas, de stad die nooit slaapt. En dat merken we, helikopters vliegen hier af en aan. Sirenes overal en een spektakel op de Strip. We aten vanavond in Shake Shack, een burgerketen waar we ook in New York zijn geweest en bezochten de hotels New York New York en MGM. De rest van de Stip sparen we voor als we terug naar Las Vegas keren over enkele dagen.

We kruipen nu vlug ons bedje in, morgen staat de wekker om 6u, om vroeg in de parken te zijn.