Zion & Bryce Canyon.

De ochtend in de vroegste vroegte opgestaan, we hadden namelijk nog een flinke rit en  2 parken op het programma staan. Na een uur of 2 bleek dat ook nog eens een nieuwe tijdszone inreden, het werd meteen al een uurtje later.

Rond 11u parkeerden we onze auto, met de nodige voorraad water en goede stapschoenen stapten we op de shuttle richting het Zion N.P. De eerste halte was een restaurant waar we ons allemaal een broodje kochten om vervolgens met de broodjes in de rugzak verder te wandelen naar ‘the Grotto’. Een gezellig picknickplaats met bankjes. Onze picknick midden in de natuur werd helemaal een topper toen Bambi en zijn mama ons kwamen vergezellen om wat verderop wat van de blaadjes te knabbelen.

Na een grondige studie van de schattige hertjes trokken we weer richting shuttle. Deze kwamen elke 5 minuten, dus in geen tijd waren we alweer aan onze volgende halte: The weeping rock. Dit was een wondermooie soort grot waar het water af droop. Hij was precies aan het huilen. Door al dat water had de grot/rots ook een prachtig groene kleur gekregen.

de zon begon intussen al serieus te branden, op onderstaande foto is te zien hoe papa zijn voorbereidingen daarvoor treft. We maakten vervolgens een heel korte tussenstop aan een Vista Point, waar we een uitzicht hadden op drie super grote bergtoppen.

De laatste wandeling die we maakten in Zion was de ‘Riverside walk’. Je kan het al raden, deze liep volledig langs de rivier. Dit was een wandeling van anderhalf uur. We besloten een kwartiertje heen te wandelen en een kwartiertje terug, zo hadden we toch een mooie indruk van de wandeling en konden we nog op tijd aanzetten richting Bryce Canyon.

De weg naar Bryce Canyon liep eerst nog een groot deel door Zion N.P., we kregen hier echt super mooie uitzichten tijdens het rijden. Vervolgens liep de weg verder door steeds veranderende prachtige landschappen.

Toen we bijna aankwamen in Bryce Canyon, na een rit van 2u, werd de hemel om ons heen steeds donkerder… we hebben ons dan maar snel naar de mooiste vista points gespoed en hebben zo toch nog een blik kunnen werpen op de canyon in het zonlicht. Maar nog geen kwartiertje later begon het gerommel in de lucht al en kregen we een bliksemspektakel in de verte te zien. De lucht was intussen gitzwart en de eerste druppels begonnen te vallen.

We reden toch nog door richting ‘natural bridge’, en bleven zo even de regen voor. De natuurlijke brug, uit rode steen stak echt prachtig af tegen al het groen beneden in de vallei. We zouden er nog 100 foto’s van kunnen posten maar uiteindelijk zal het nooit zo imposant overkomen als in het echt natuurlijk.

Onze laatste stop voor we richting hotel trokken was ‘sunset view’. Op de zonsondergang moesten we niet wachten, want dankzij de wolken zouden we die toch niet zien. Ondanks de verschillende bordjes ‘blijf in u auto bij onweer’, liepen we toch de regen in, naar de rand van de canyon. Het was intussen ook nog maar 13 graden, maar ons lijden werd beloond met een mega fantastisch schoon uitzicht!!! Door de regen zagen de rotsen nog roder en de zwarte wolken er omheen zorgden voor een dramatische indruk.

Rond 21u zijn we dan aangekomen in ons hotel, bij stralende hemel en alweer flink wat graden warmer. Na een lekker Mexicaanse maaltijd kruipen we nu ons bedje in. Want morgen moeten we (alweer) vroeg uit de veren. Tot morgen!